Rustdag @ Le Mas d'Agenais

Vandaag regende het weer.

Al viel het best mee. Vanmorgen rond een uur of 4 ging het nog wel erg tekeer met harde regen en onweer, maar dat was voorbij getrokken tegen de tijd dat ik m’n bed uit kwam. Vandaag had ik een rustdag vanuit een B&B vlak naast Le Mas d’Agenais. Dat was ook wel nodig, want hoewel ik zo goed als nergens pijntjes heb, zijn mijn handpalmen wel wat pijnlijk. Ik hoop dat het morgen over is.

Vanmorgen ontbeet ik tegelijk met een Frans gezin dat hier ook overnachtte tijdens hun fietsvakantie langs het kanaal (de kinderen vonden het kanaal ook een beetje saai). Bij het ontbijt hadden we pannenkoeken. Ok, crêpes. Ik denk dat er in Nederland al veel verschillende manieren zijn om pannenkoeken te eten (ik rol ze het liefst op om er met mes en vork stukjes af te snijden, maar soms lukt dat niet doordat er teveel in/op mijn pannenkoek zit en snijd ik er gewoon maar stukjes vanaf), maar hoe mijn tafelgenoten hun crêpes aten had ik niet kunnen bedenken. Er waren twee vormen: bij de ene vorm werd de crêpe opgerold, en bij de andere 2 keer doormidden gevouwen, zodat je een kwart cirkel overhield. Met dat laatste heb ik vrede. Om de crêpe vervolgens in hapklare stukjes te krijgen hielden ze die met de ene hand vast, om met een theelepel in de andere hand er een stuk vanaf te “snijden”. Erg bijzonder, want ze hadden ook gewoon een mes.

Na het ontbijt ging ik met de vrouw van het B&B, Anne-Gaëlle, en een vriend van haar mee naar Tonneins. Eerst naar het terras “because we are French”. Mijn Frans is niet zo goed - ik versta zo af en toe een woord - dus een gesprek voeren kon alleen met de vertaling van Anne-Gaëlle. Wel erg leuk om zo toch met mensen uit de omgeving te kunnen praten. Tonneins is een multiculturele plaats, waar veel mensen wonen die het niet zo breed hebben. Wel wordt er op het terras nog volop gerookt. Op de markt kocht ik 2 kleine courgettes, een paprika en een banaan voor €1,30. De rest van de boodschappen deden we in een “kleine” supermarkt, die nog steeds groot genoeg was om de weg kwijt te raken. In de nog grotere supermarkten heb ik eigenlijk iemand nodig die mijn handje vasthoudt. Anne-Gaëlle loodste me door de winkel, zodat ik een stuk sneller alle boodschappen had dan wanneer ik alleen door de winkel ging dolen. Ik denk dat ze ook wel graag naar huis wilde.

Ondanks dat vandaag een rustdag was ben ik toch even naar Les Mas d’Agenais gewandeld. Gisteren viel de me brug over de Garonne ook al op, best een mooi ding. Erik en Jeannette zeiden het al in Carcassonne, maar ook in deze omgeving valt het op dat ze hier een andere levensstandaard hebben dan in Nederland. Veel heeft toch wel een ander afwerkingsniveau, en de gemiddelde auto is een stuk ouder. In de kerk van Les Mas d’Agenais hangt dan wel weer een echte Rembrandt.

’s Middags bij de thee kwam er in plaats van koek een bak rookwaar op tafel, zoals je ook wel in oude films ziet. Net als op het terras roken ze ook hier weer wat af.

Morgen staat er ongeveer 60km op de planning, naar een Airbnb in Courpiac. Het idee om vooral te gaan kamperen krijgt tot nu toe nog niet echt vorm. Niet eens vanwege de regen - vannacht wel vanwege het onweer - maar omdat veel campings nog gesloten zijn. Ze kunnen hier ook niet goed aangeven wanneer het kampeerseizoen dan wel begint. “Dat hangt van het weer af”. Later werd dat nog wel genuanceerd met dat het lastig is om mensen te vinden om op de camping te werken. De camping hier in het dorp blijft in ieder geval nog even dicht.